Grooming – w literaturze

8 sierpnia 2024

Grooming, kojarzył mi się wyłącznie ze strzyżeniem psów, kotów i innych zwierząt posiadających sierść. Jednak dzięki wydawnictwu NieZwykłe dowiedziałem się, że to również szkodliwe działanie, którego ofiarą najczęściej są młode osoby. Dlaczego grooming jest niebezpieczny? Co to jest? Czemu wydawnictwo Niezwykłe popełniło wizerunkową wpadkę z wykorzystaniem tego zjawiska?

Już Wam odpowiadam.

Na początku wyjaśnijmy sobie, czym jest grooming

Zjawisko to już od dawna widnieje w środowisku kryminologicznym. Jak opisuje je doktor Emilia Truskolasa, są to wszelkie działania polegające na nawiązaniu kontaktu z dzieckiem, w szczególności za pomocą internetu i zmierzaniu przy użyciu manipulacji do nawiązania z nim relacji o podłożu seksualnym. Prowadzi to do tego, że dzieci same mają wpływ na szerzenie się pornografii i prostytucji wśród swoich rówieśników. Sprawca najczęściej pozoruje przyjaźń, wsparcie, czy też pocieszenie w trudnych sytuacjach, aby przekonać do siebie ofiarę i dokonać czynności seksualnych zgodnych z wolą sprawcy.

Zjawisko już jest popularne od dłuższego czasu i ma swoje odpowiedniki w polskim słowniku. Najczęściej używa się „uwodzenie dzieci przez internet”, „nagabywanie seksualne małoletniego”, „elektroniczna korupcja małego”, czy „Cyberpedofilia”.

Mamy tu do czynienia z procederem, który podlega pod paragraf i jest szkodliwy dla dzieci.

Dalsza część artykułu o groomingu w literaturze poniżej

Jeżeli treść artykułu Ci się spodobała i chciałbyś wpłynąć na rozwój świata literackiego, to serdecznie zachęcam Cię do sprawdzenia mojego Patronite. Kliknij w poniższe logo.

Albo postaw mi kawę, będę serdecznie za nią wdzięczny:

Dobrze, ale co grooming ma wspólnego z wydawnictwem NieZwykłe?

Jak dobrze wiemy wydawnictwo NieZwykłe wypracowało sobie pozycję potentata na rynku polskim oferującym powieści z gatunku Young Adult, romansów czy innych gatunków z literatury popularnej. Prężnie prowadzi swoje konta na platformach społecznościowych, gdzie na platformie X umieścił poniższy wpis:

Internauci momentalnie podłapali go i oskarżali wydawnictwo o promowanie szkodliwego zjawiska, jako coś pozytywnego. Oczywiście wydawnictwo szybko usunęło wpis, ale internauci nie pozostawili na nim suchej nitki. Oskarżenia o promowanie przez wydawnictwo NieZwykłe niszczycielskiego wpływu groomingu nasilało się z każdą godziną. Doszło do tego, że wydawca opublikował oficjalne stanowisko w swoich mediach:

„W związku z burzą, jaką wywołała nasza cotygodniowa zagadka, pragniemy poinformować, że nasze działania nie były ukierunkowane na promowanie groomingu. Zagadki mają na celu jedynie wskazanie tego, co pojawia się w książce, by czytelnik, sięgając po nią, miał świadomość, co może w niej znaleźć. Podobnie rzecz ma się z użyciem gwiazdki, która jest wyłącznie przypadkową emotką wykorzystaną we wpisie na X. W tej sytuacji dobór emotki był nietrafny. Rozumiemy Wasze obawy i przepraszamy.”

Wydawca posypał się popiołem i wziął winę na własne barki.

Co o tym sądzę?

Z racji, że sam pracuję w marketingu i dwoję się i troję, aby o moich powieściach było głośno, to jakoś sympatyzuję z wydawnictwem NieZwykłe. Nie popieram tego, co zrobili, ale gdy się wymyśla kolejne nowsze pomysły na promocję, to nie trudno o pomyłkę. Mam wrażenie, że marketingowcy wydawnictwa NieZwykłe, chcieli wskazać na atuty książki, ale wybrali cechę, która łagodnie mówiąc, powinna być ostrzeżeniem, a nie zachętą. Rzeczywiście kwas po tej aferze jest niemiły i wydawnictwo będzie długo ponosiło z tego powodu konsekwencje. Jednak „Misja Nolie” Izabelli Nowaczyk (o której mowa w zagadce z postu) promowano, jako powieść dla dorosłych. Wydawca wprost zaznacza, że jest to powieść dla dorosłych i osób świadomych, że taki proceder istnieje.

Jedynie mam nadzieję, że na przyszłość wydawnictwo będzie szukało innych pozytywnych aspektów występujących w powieściach, niżli nawiązywanie do przemocy. Dlatego nie popieram ich działania, ale nie popełnia błędów ten, co nic nie robi.