Gra stworzyła świat, a jak go przenieść do książki?

16 maja 2024

Dzisiaj przychodzę do Was z takim dość nietypowym pytaniem. Mianowicie: jak przenieść świat z gry na karty powieści? Gra posiada świat, w którym występuje jakaś mechanika, powiązania między grupami istot, sposób życia, klimat itp. itd. Tylko jak to przenieść na słowo pisane?

Spróbujemy odpowiedzieć na to pytanie w tym artykule. Opowiem Wam o swoich doświadczeniach, jakie wyniosłem, przenosząc świat popularnych hirołsów do Worda.

Najpierw fabuła

W każdej powieści, grze, filmie i innych dziełach, opierających się na rozwiniętym świecie, musi występować fabuła. Również przy pisaniu Buntu Charny głęboko mi ona doskwierała. Musiałem mieć dobry szkielet powieści, na którym oprę całą akcję, a to sprowadzało się do odpowiedzi na trzy pytania: kto, co i najważniejsze dlaczego. To fabuła powoduje, że kibicujemy głównemu bohaterowi lub wręcz przeciwnie, życzymy mu porażki.

Jednak opierając fabułę na świecie gry musimy pamiętać, że ona też ma swoją własną historię. Coś się zadziało, zanim doszło do wydarzeń, które opisujesz. Dlatego przy tworzeniu Buntu Charny wręcz cofnąłem się w czasie, aby dowiedzieć się, jak wyglądał świat z uniwersum Heroes of Might & Magic. Gdy zrozumiałem już, co się wcześniej działo, mogłem wejść ze swoją fabułą.

Dostosuj fabułę do świata gry

Gra, oprócz historii, ma również swój świat, mechanikę i wszystko co powoduje, że ten świat jest po prostu żywy. Od razu musimy przyjąć, że on na swój sposób funkcjonuje i ma swoje zasady, które musimy poznać. Przykładowo w grze upływający czas odmierzały dni, tygodnie, miesiące, a nawet lata, ale znaczenie miał tak naprawdę tylko pierwszy dzień tygodnia. Dzień, w którym można było gromadzić nowe jednostki i zbierać armię (dlatego hirołsy to była jedyna gra, w której poniedziałek był najbardziej wyczekiwanym dniem tygodnia (śmiech).

Na czym polega dostosowanie fabuły do świata?

Jest to uwzględnienie jej mechaniki i konstrukcji, a gdy czegoś brakuje, trzeba dodać to w taki sposób, aby całość zachowywała spójność. Tylko tyle i aż tyle.

Gra ma również swoich bohaterów

Ucząc się historii danego świata było trzeba poznać bohaterów tych wydarzeń. Dla przykładu, gdy poznawałem chronologię wydarzeń, potrzebowałem również sięgnąć do serii gier Might & Magic, aby poznać to, co w serii hirołs nie zostało powiedziane. Dowiedzieć się, że były takie osoby jak: Katarzyna Ironfist, Gelu, Roland Ironfist, Mutare, Tarnum itp. itd. Nawiązanie do nich jest istotne i pokazuje ciebie, jako eksperta ze świata gry. Im bardziej jesteś ekspertem w świecie gry, tym łatwiej jest ci napisać książkę i umieścićw niej grę.

Dalsza część artykułu o nagrodach literackich poniżej

Jeżeli treść opowiadania Ci się spodobała i chciałbyś wpłynąć na rozwój świata literackiego, to serdecznie zachęcam Cię do sprawdzenia mojego Patronite. Kliknij w poniższe logo.

Albo postaw mi kawę, będę serdecznie za nią wdzięczny:

Może to być również przeszkodą

Prawda jest taka, że jeśli wiemy za dużo na temat świata przedstawionego w grze, to możemy na tym więcej stracić niż zyskać. Dlaczego? Już tłumaczę.

Przede wszystkim wystąpi pokusa, aby umieścić w świecie gry wszystko, co wystąpiło, a co w dziewięćdziesięciu dziewięciu procentach będzie nie potrzebne na tym etapie pisania, na którym jesteś. W Buncie Charny dość często zawierałem zbyt dużo informacji o krainach, w których aktualnie akcja się nie działa. Oczywiście redakcja powieści ten błąd usunęła.

Nie potrzeba pisać wszystkiego, bo to jest niepotrzebne dla fabuły. Trzeba wyszczególnić informacje, które rzeczywiście mają wpływ na wydarzenia, a pominąć te, które są dodatkiem do świata gry.

Pamiętaj – mniej znaczy więcej

Jeżeli gra czegoś nam nie powiedziała i książka też nie powie, to nie bój się – czytelnik to sobie dopowie. Taka prawda. Nie musisz robić z czytelnika idioty – proste powiązanie między informacją a i b jest on w stanie zidentyfikować samodzielnie. Dla przykładu: Charna świetnie odnalazła się jako rycerz przywdziewający zbroję.

Nie trzeba pisać o przywdziewaniu zbroi, bo już sama nazwa rycerza sugeruje czytelnikowi, że nosi on zbroję. Podobnie jest z grą. Jeśli piszesz powieść nawiązującą do świata gry, to jej głównymi odbiorcami będą czytelnicy, dla których gra nie jest obca. Doskonale będą wiedzieli, jak świat ujęty w fabule a zaczerpnięty z gry funkcjonuje, jaka jest jego specyfika. Więcej im nie potrzeba, a jeśli ktoś nie będzie tego wiedział, to wysoce prawdopodobne jest, że wejdzie w świat gry i pogłębi swoją wiedzę. Dlatego nie musisz pisać wszystkiego, po prostu trzeba wybrać to, co jest najważniejsze.

Raczej nie twórz czegoś, co w świecie gry jest nierealne

Mam tu na myśli, sytuację, w której opisujesz w powieści coś, co nie jest do przyjęcia z logicznego punktu widzenia w grze. Na przykład, jeśli w Buncie Charny umieściłbym jakieś kosmiczne statki, a nie wyjaśniłbym, skąd mogłyby pochodzić, to nie będzie to realne. Przede wszystkim, jeśli bazuję na świecie magicznym, to muszę trzymać się jego standardów. Nie mogę do krainy smoków wprowadzić cyborgi i odwrotnie, jeśli nie jestem w stanie tego logicznie uzasadnić.

Dlatego nie polecam dodawać czegoś, czego gra nie zawierała. Przede wszystkim ciężko ci będzie to uzasadnić i przekonać innych dlaczego to jest istotne. Jeśli byli przekonani do jednego świata, to są do niego przekonani, i mogą nie zaakceptować twoich pomysłów.

Pamiętaj, chociaż ty ją napisałeś, to powieść nie jest twoja

To co napisałeś to jest fanfik, a nie twoja powieść. Mimo, że wszystko to ty spisałeś, ale użyłeś części ze świata, które już nie są twoje, a więc wydać tej powieści NIE MOŻESZ.

O prawach autorskich jeszcze więcej będę pisał i wskażę, gdzie tam znajduje się fanfik i co trzeba zrobić, aby taką twórczość wydać. Powiem Wam, że jak się o tym dowiedziałem, musiałem całą powieść przerobić i dlatego wydaję ją dopiero w tym roku.

Ale informacje o niej już możecie znaleźć na moim Instagramie (link do niego poniżej).