Turnley Dnok jest bohaterem żyjącym w moim autorskim świecie Azari. Życie wielokrotnie go doświadczyło, ale mimo to zawsze stawał na nogi. Aczkolwiek los w końcu dopiął swego i całkowicie zmienił życie Turnleya, tak, że wielokrotnie musi stawać w szranki z niebezpieczeństwem ryzykując swoje życie i nie tylko. Jego historia jest przykładem, jak bardzo życie może być nieprzewidywalne i jakie konsekwencje niesie każdy z naszych wyborów.
Kada! Jednak Cavin nie zatarł wszystkich tropów – przeklął Turnley. Sądził, że ojciec Lany skutecznie usunie wszelkie ślady, ale po chwili zrozumiał, że doświadczony żołnierz sam skierował oskarżenia na siebie gdy ukradł kuszę dowódcy oddziału, a następnie gdy przyprowadził go do stolarni. – Czyżby mnie wtedy wydał? – Pomyślał. Musiał się z nim spotkać i […]
Poczekał, aż wszyscy opuszczą stolarnię Turnleya. Nie podobał mu się jego pomysł, ale widział w nim sens. Wyszedłszy na stolarnię dostrzegł jedno wielkie pobojowisko. Nie miał czego tu szukać, bo najważniejszą osobę porwali i prowadzili na śmierć. Wybiegł z warsztatu, pokręcił się w pobliżu głównych ulic i w końcu dostrzegł kordon złożony z trzech żołnierzy, […]
Tej nocy Turnley miał ukarać tego, który zlecił morderstwo Lany. To on ponosił pełną odpowiedzialność i to jego należało ukarać tak, żeby już nikomu nie zniszczył życia. Usłyszał kroki, co najmniej dwóch osób zbliżających się do stolarni. Odsunął wszelkie przyrządy, robiąc jak najwięcej miejsca w głównym pomieszczeniu. W jednej ręce trzymał kuszę, a druga zaciskała […]
– Czy ja cię prosiłem o jakąkolwiek pomoc?! – Przekraczając próg domu Cavina Turnley krzyczał na niego, mając mu za złe, że tak bardzo się narażał. – Lana mi nie daruje, jeśli coś ci zrobią! – Podobnie jak ona mi nie wybaczy, jeśli coś się tobie stanie. – Lana wciąż żyła w ich myślach. – […]
Turnley zostawił broń tam, gdzie zabije dowódcę oddziału. Będąc na miejscu wziął kilka igiełek z drewna rerańskiego, którego toksyny nawet w małych ilościach były w stanie zabić człowieka. Według wojskowej rozpiski Rana obstawiał północną część wyspy, która nie słynęła z karczm i domów z pannami lekkich obyczajów, aczkolwiek znając jego przywiązanie do takich miejsc na […]
Dzień powoli kładł się spać, ale wciąż było ciepło i przyjemny wiatr muskał Turnleya po skórze, który przyczaił się w krzakach na swoją ofiarę. Od Cavina dostał kołczan z dwudziestoma bełtami. Wcześniej przygotował miejsce na zasadzkę, gdzie ukrył kuszę z bełtami. Roślinność połączyła się z wiatrem tańcząc razem z nim. Zastanawiał się, czy Lemera i […]
Turnley początkowo nie podejrzewał, że Cavin wykaże aktywną postawę w jego zemście. Jednak ojcowskie uczucia względem ukochanego dziecka są równie mocne, jak męża do żony. Opisał Cavinowi wszystkich tych, którzy tego dnia tam byli, aby uzyskał o nich więcej informacji. Dźwięk pukania doszedł do uszu Turnleya. – Witaj Cavinie. Żołnierz nie był zadowolony widząc stolarza. […]
– To tu wszystko się zaczęło. – Turnley rzekł do Cavina. – Tutaj poprosiłem ją o rękę. – Opowiadała. Później cały czas się uśmiechała, a ja zastanawiałem się, czy czymś jej nie odurzyłeś. Gdy spostrzegł, że żołnierz żartował, lekko się uśmiechnął. – I to tutaj wszystko się skończyło. – Po czym wysypał jej prochy. – […]
Było późne popołudnie, kiedy pierwsze osoby zbierały się nad urwiskiem. Ołtarz był postawiony nad przepaścią, a pod nim dodano drewna i siana. Słońce panowało na niebie, choć chyliło się ku zachodowi. Wybiła trzydziesta trzecia klepsydra. Wokół paleniska ustawiony był podest, który prowadził pod ołtarz, gdzie ustawione były drwa. Z prawej strony wchodziła osoba bliższa zmarłej, […]
Dopiero po kilku dniach zrozumiał, że płacz już jej w niczym nie pomoże. Jej czas na tym świecie dobiegł końca i mógł jej pomóc dostać się do świata aniołów. Według tradycji ciało zmarłych palono na specjalnie przygotowanym ołtarzu. Wyszedł z domu i poszedł do stolarni, żeby przyrządzić ołtarz dla ukochanej. Kiedy wszedł do niego, dostrzegł, […]
