Charna to bohaterka osadzona w świecie Heroes of Might & Magic III. Mieszkała z ojcem w rodzinnym Fort Riverstride, gdzie odkryła swoje przywiązanie do miecza, za co została wysłana do Steadwick, aby stać się rycerzem. Od tego momentu zaczęła wojskową karierę, gdzie mierzy się z licznymi przeciwnościami wojskowymi, magicznymi i nie tylko. Poniżej znajdziecie rozdziały powieści Buntu Charny, gdzie dowiecie się, jak wyglądała jej kariera w służbie Erathii i jak sobie radziła z czekającymi ją przeszkodami, a także poczujecie klimat legendarnej gry.
Rozdział 2 – część 1 – ciąg dalszy opowiadania fantasy Okazało się, że nurt rzeki nie porwał Krola daleko od miejsca budowy mostu. Jaszczuroczłowiek po wykonaniu kilku kroków dostrzegł pobratymców, którzy nieśli kamienie do budowy mostu. Zbliżał się wieczór, więc za chwilę skończy się dzień roboczy i wszyscy niewolnicy schowają się w swoich lepiankach. Zielonołuskowy […]
Rozdział 1 – część 2 Krol widział, jak nad spokojnymi mokradłami pracowała drużyna złożona z kilkudziesięciu sekcji, które dźwigały ogromne żelazne bale. Należało wbić je ziemię. Ludzie wciąż nie wymyślili sposobu jak to usprawnić. Nadal zmuszali jaszczuroludzi, żeby nieśli je na swoich barkach, by ci następnie ustawili je do wcześniej wykopanych dołów. Później należało cokoły […]
Rozdział 1 – część 1 Kamienie trzęsły się jeden za drugim, co w Krolu wywoływało uczucie pogardy od kiedy ludzie zmusili ich do budowy mostu łączącego bagnistą Ragilię z Gradenią. – Szybciej jaszczurze! Krzyczał jeden ze strażników, do czego doszło uderzenie biczem. Pobratymiec Krola zawył donośnie, po czym wstał energicznie, żeby nie oberwać po raz […]
Charna zorganizowała u siebie chwilową posiadówkę na cześć wrzucenia Sini, Iwony i przede wszystkim Mardona do więzienia. Nikt się nie spodziewał, że ktoś mógł w tym maczać palce. Panna Aberville, po raz pierwszy od momentu, kiedy pojawiła się w kompanii uśmiechnęła się. Cieszyła się, że w końcu pokazała przemądrzalcom, że muszą się z nią liczyć […]
Fiona dostała informacje od przyjaciół, że wrobienie Sini i Iwony poszło zgodnie z planem. Do jej pokoju nie wchodzili, żeby nie stwarzać podejrzeń. Wyszedłszy z klasztoru poczuła się jak nowo narodzona. Jeszcze nigdy nie czuła się tak rześko, jak tego dnia. Nic jej nie dokuczało, ręce i nogi sprawnie funkcjonowały, a dodatkowo była pełna sił, […]
Charna i jej ekipa szybko zlokalizowali ogrzycę, gdy ta przemierzała przez targowisko w Steadwick. Kupiec z czarnym płaszczem czuł się nieswojo, przechodząc przez stragany, jakby nie spojrzeć, ludzi działających w tym samym interesie. Nie przejmowali się jego dąsami, tylko zależało im na zahipnotyzowaniu Iwony. Musiała wyjść z targu, gdyż istniało ryzyko rzucenia zaklęcia na niewłaściwą […]
Wieści o zmasakrowanych gryfach przez Sini rozeszły się po kompanii Charny z mieszaniną ulgi i przerażenia. Część z nich ucieszyło się, że nie będzie musiało przejmować się wiedźmą z Tatalii, ale większość nie spodziewała się, że i w niej są tak wielkie pokłady znęcania się. I to nad kim? Gryfami, szlachetnymi istotami, symbolem Erathii, je […]
Aczkolwiek, kiedy słuchał tej wiedźmy z Tatalii, to miał wrażenie, że ona z nikim się nie liczy. Nawet teraz bardziej się obawiała, że zostanie schwytana, niż zdrowiem tych istot. Ostro je przesuwała, nie zdając sobie sprawę, że one w każdej chwili mogły ją zabić. Wściekał się zarówno na nią, jak i na siebie. Irytowało go, […]
– Charna, nie uwierzysz co się stało. – Maron wparował do pokoju dziewczyny, przerywając jej rozmyślania nad pozbyciem się Iwony. – Sini wypuścili z więzienia. – Jak to wypuścili? – Chodź to sama się przekonasz. Wybiegła z pokoju i chwilę później znaleźli się przed koszarami. Rzeczywiście od strony głównego traktu zmierzała Wiedźma z Tatalii. Widząc […]
(tydzień później) Ich akcje szybko rozeszły się po Steadwick. Już pierwszego dnia po dokonaniu włamania królowa Katarzyna zwiększyła kontrolę przepływu złota w mieście oraz wystawiła większą straż na najważniejszych obiektach. Efekt tego taki, że przed gildią magów, targowiskiem, kapitolem i budynkach wojskowych stacjonowało nie dwóch, a kilku wojskowych i to w dzień i w nocy. […]
